പ്രവാസ ദുഖം
രണ്ടു ദിവസം മുമ്പ് വീട്ടിലേക്കു ഫോണ് ചെയ്യുന്നതിനിടയില് മോള്
പറയ ഇച്ച് പാപ്പാനോടെ ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു
ഭാര്യയുടെ കയ്യില് പിടിച്ചു തൂങ്ങി.
ഭാര്യയുടെ കയ്യില് പിടിച്ചു തൂങ്ങി.
എന്നാ മോള്ടെ കയ്യില് ഫോണ് കൊടുത്തെ..
അവള് ഫോണ് വാങ്ങി ഓടി ആര്ക്കും കേള്ക്കാത്ത സ്ഥലത്ത് വന്നു നിന്നൂ. സാധാരണ പറയാറുള്ള പോലെ അവളുടെ ഡയറിയില് എഴുതുന്ന കാര്യങ്ങളോ,,ക്ലാസ്സിലെ വിശേഷങ്ങള് പറയാനോ,,എന്തേലും ആവശ്യപെട്ടിട്ടുള്ള വിളിയോ,,അല്ലെങ്കി ഉമ്മ ചീത്ത പറഞ്ഞ വല്ല കാര്യമോ,,പറയാനാകും എന്നാണു ഞാന് കരുതിയത്.
പറ ലുബ്യെ പാപ്പടെ കുട്ടിക്കെന്താ പറയാനുള്ളെ?
പാപ്പ എന്നാ വേരാ? എന്നൊരു ചോദ്യമാ,,
ഞാന് പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു ചോദ്യമാ അത് ,
കാരണം അവള്ക്കറിയാം ഞാന് ലീവ് കഴിഞ്ഞു വന്നു കുറച്ചേ ആയുള്ളൂ. പിന്നെന്താ പടച്ചോനെ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം.
പുതിയ വീട് പണി നടക്കുന്നുണ്ട്. പാപ്പ ഞമ്മടെ പേരെ പണിയൊക്കെ കേയ്ഞ്ഞു കുടിയിരിക്കാന് (കേറിതാമസം) വേണ്ടി വരാം,,
അപ്പൊ മോള്പറയാ,,പുതിയ കുടിയൊന്നും ഞമ്മക്ക് വേണ്ട.
ഇപ്പൊ ള്ളത് മതി.
ഇപ്പൊ എന്താ ലുബി മോള്ക് ഇങ്ങനെ തോന്നാന് കാരണം?
അതൊന്നും ഇച്ചറീല പാപ്പ വന്നിട്ട് അപ്പൊ തന്നെ പൊയ്ക്കോ,,
ഇചോന്നു കണ്ടാ മതി, പാപ്പ ഇപ്പൊ പോയിട്ട് വല്ല്യ പാപ്പിം
ചെറിയ പാപ്പിം (ഏട്ടനും അനിയനും) വന്നു.
ചെറിയ പാപ്പിം (ഏട്ടനും അനിയനും) വന്നു.
ന്നാ ശരി പാപ്പ എന്നും പറഞ്ഞു മോള് ബീവിയുടെ കയ്യില്
ഫോണ് കൊടുത്തു പോയ്,,
എന്റെ ഏട്ടനും അനിയനും ലീവ്നു പോയ് അവരുടെ മക്കളുടെയടുത്തുള്ള കളിയും ചിരിയുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോ ഈ കുഞ്ഞു മനസ്സും ഒന്ന് ആഗ്രഹിചിട്ടുണ്ടാകും ല്ലേ ഓളുടെ ബാപ്പയും അടുത്തുണ്ടന്കിലെന്നു,,,
"ഉപ്പോളം വരുമോ ഉപ്പിലിട്ടത് "
"ഉപ്പോളം വരുമോ ഉപ്പിലിട്ടത് "

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ